در طول تاریخ، پروسه مهاجرت به کانادا با چالش‌های زیادی مواجه شده و از آنها با موفقیت عبور کرده.
«plus c’est la même chose». این عبارت مربوط به سال 1849 است که به فرانسوی که یکی از دو زبان رسمی كاناداست، این نگرش رو بیان میکنه که هر چیزی بیشتر تغییر کنه، بیشتر پايدار میمونه. همه دیدیم که پاندمی ویروس کرونا چگونه جهان و بعدش کانادا رو به سمت شرایط سخت بی‌سابقه‌ای سوق داد و آینده‌ای رو رقم زده که اصلاً مورد انتظار نبود. پروسه مهاجرت به كانادا هم از اين موضوع در امان نبود.
ما میتونیم وضعیت و راه حل‌های موجود را در یک بستر گسترده‌تر و تاریخی قرار بدیم و مشاهده کنیم که کانادا قبلاً با چالش‌ها (و فرصت های) مختلف و بزرگی دست به گریبان بوده و با موفقیت اونا رو پشت سر گذاشته. در این مورد سیستم مهاجرتی کانادا یک نمونه است.
کانادا پیش از این بارها با بحران‌های جهانی مقابله کرده که به طرز قابل توجهی امکان پذیرش مهاجران جدید رو ازش گرفته. در دوران جنگ جهانی اول مهاجرت به کانادا شدیداً کاهش داشت: در سال 1915 ورودی به کانادا فقط 34،000 نفر بود در حالی که دو سال پیش از آن این عدد برابر با 400،000 نفر بود.
در سال‌های پرشور دهه‌ی 20 میلادی، تعداد مهاجران به طرز قابل توجهی بالا رفت ولی دوباره با پیدایش رکود بزرگ کاهش یافت و در ادامه با جنگ جهانی دوم کاهش آن شدت یافت. بنابراین کاهش مهاجرت به كانادا ناشی از ویروس کرونا در تاریخ کانادا بی‌سابقه نیست.
کانادا همچنین موج‌های مهاجرتی بزرگی رو دیده. مخصوصاً مهاجرت‌هایی که به عنوان پاسخ به بعضی چالش‌ها و بهبود شرایط انجام می‌شد. در حدود یک دهه پس از تأسیس ساسکاچوان و آلبرتا به عنوان استان، صدها هزار مهاجر به کشور سرازیر شدند که بسیاری از آنها به سمت غرب بودند. برخلاف بسیاری از کشورهای اروپایی که بیش از حد جمعیت داشتن و زمین کافی برای آنها نداشتن، مشکل کانادا برعکس بود.
بعد از فاجعه‌ی جنگ جهانی دوم، کانادا برعکس بسیاری از ملت‌ها، قدرتمند و پایدار ظاهر شده بود. ولی شدیداً در داشتن نیروی کار و تخصص مورد نیاز برای بهبود اقتصاد و داشتن اقتصاد قدرتمند پس از جنگ دچار کمبود بود. بین سال‌های 1946 تا 1953 750،000 نفر در خانه های کانادا ساکن شدند.
با توجه به اینکه کل جمعیت کانادا در سال 1946، کمتر از 13 میلیون نفر بوده، میزان این مهاجرت و کیفیت پذیرش افراد چیز قابل توجهی نیست. چیزی که در ادامه رخ داد، یک رشد قابل توجه در اقتصاد کانادا، بالا رفتن استاندارد‌های زندگی و حضور در صحنه‌ی جهانی بود.
ما الان کجاییم؟
کانادا در میان یک جنگ جهانیه و آن هم نه در مقابل یک دشمن نظامی بلکه در مقابل یک ویروس وحشتناک. ما ضررهای بسیاری رو متحمل شدیم: هزاران نفر رو از دست دادیم، اقتصاد ما مختل شده و نرخ تولد فرزندان از این مقدار کمی هم که الان هست، کمتر شده.
با این وجود، کانادا همچنان مقاوم و برقراره. در حالیکه مانند بسیاری از کشور‌ها کانادا چالش‌هایی رو پیش رو داره، اما هنوز به عنوان چراغ صلح و ثبات باقی مونده. بر خلاف ایالات متحده‌ی آمریکا، کانادا هرگز یک جنگ داخلی رو تجربه نکرده. اعتراضات در طول سال گذشته کاملاً مسالمت‌آمیز و امن بوده و به طور قابل توجهی شرایط متفاوتی با آمریکا داشته.
خیلی زود نیست که درباره‌ی بهبود اوضاع اقتصادی و اجتماعی كانادا صحبت کنیم. همانند گذشته مهاجرت به كانادا نقش کلیدی رو داره.
دولت کانادا هدفی تعیین کرده که بر اساس اون پذیرش بیش از 1،200،000 شهروند با اقامت دائم در کانادا طی سال‌های 2021 تا 2023 مدنظر هست. نیازهای اقتصادی و جمعیتی، انگیزه‌ی این برنامه‌ی بلندپروازانه هست.
مارکو مندیسینو، وزیر فعلی مهاجرت كانادا، این اهداف رو شرح میده: «برای بازسازی و بهبود اقتصاد ما در کوتاه مدت و رشد بلند مدت آن مهاجرت به كانادا ضروریه. تازه‌‌واردها ایجاد شغل میکنن نه فقط از طریق خرج کردن مهارت‌های خودشون توی کسب و کارهایی که ما نیاز داریم بلکه با شروع کسب وکار خودشون.»
کانادا مدتهاست که پناهگاه کسانیه که از آزار و شکنجه در کشورهای خودشون فرار میکنن. علاوه بر نظامیان طی سال‌های 1947 تا 1953 ، کانادا در سال‌های 1956-1957 از هزاران مجارستانی و در اواخر دهه 1970 از هزاران پناهنده‌ی قایق سوار ویتنامی و و از سال 2010 به بعد، از سوری های زیادی پذیرش کرد.
همچنین کانادا به دنبال افزایش توان کشاورزی خود و افزایش سکونت در مناطق کم جمعیته. برنامه‌ی RNIP به جوامع کوچکتر و دورافتاده در کانادا این اجازه رو میده که مهاجران برای کار و اقامت در این مکانها پذیرفته بشن. در عین حال Agri-Food Immigration Pilot از ورود کشاورزان، دامداران و افراد دارای دیگر مشاغل حوزه‌ی کشاورزی یا صنعت غذایی، استقبال میکنه و بهشون تسهیلات میده.
البته که بسیاری از چیزها به سمت بهتر شدن تغییر کرده. فرم‌های کاغذی مهاجرت به كانادا با پروسه‌های قرعه‌کشی زمانبر به پروسه‌های دیجیتال بسیار سریع‌تر تبدیل شدن. یک سیستم مهاجرتی که نژاد و ملیت رو برای مهاجرت‌های اقتصادی، ترجیح میداد به یک سیستم هدفمند بر پایه‌ی شایستگی تبدیل شده.
استان‌ها و ایالت‌هاي كانادا در ایجاد و توسعه‌ی جریان‌های نو‌آورانه جهت جذب بهترین‌ها و درخشان‌ترین‌ها پیشقدم شدن. به طور ویژه برنامه‌هایی که برای تجار و کارآفرینان و کسانی که توی کانادا تحصیل کردن تعریف شده، تحول‌های قابل توجهی هستن.
بنابراین اینها چالش‌های اقتصادی و مهاجرتی كانادا و واکنش‌های كانادايي ها به آنها هستند. منحصر بفرد هستند، نه؟ همینطوره. کاملاً نو و بی‌سابقه؟ نه آنچنان.
تهیه و تنظیم: گروه متخصصین RSM CAPITAL
جهت استفاده از خدمات ما می‌توانید هم اکنون فرم ارزیابی را با کلیک بر روی این عبارت تکمیل کنید.
مطالب این وب سایت منحصرا برای گروه متخصصین RSM CAPITAL نوشته شده است، بازنشر این مطالب با ارائه منبع رسمی و لینک مستقیم به منبع بلامانع است.
درباره گروه متخصصین RSM CAPITAL بیشتر بدانید.
صفحه ویژه دانستی‌ها را با کلیک بر روی این متن دنبال کنید و از مطالب ارزشمند آن استفاده کنید