خدمات مشاوره‌ای و مهاجرتی

سرمایه گذاری و کارآفرینی

راه اندازی کسب و کار

خرید و فروش بیزینس

انتقال کسب و کار

خرید و فروش بیزینس

تحصیل در دانشگاه‌ها

تحصیل در مدارس

جذب نیروی متخصص

هنرمندان و ورزشکاران

نخبگان و مخترعین

پیوستن به اعضای خانواده

ویزای کار

اخذ پیشنهاد کار

ویزای توریستی

توسعه کسب و کار

راهنمای مهاجرت به کانادا و برخورداری از امتیاز آن

همه ما می‌دانیم که مهاجرت به یک کشور جدید، فرآیندی هیجان‌انگیز و تا حدودی ترسناک را در پی دارد. هدف این راهنمای آموزشی این است که به شما کمک کند تا روند زندگی و کار در کانادا و برخورداری از امتیاز آن را بهتر درک کنید.

عمدتا می‌توان برای مهاجرت به کانادا از دو طریق اصلی اقدام کرد. یکی از آنها از طریق اخذ ویزای اقامت دائم و دیگری، ورود به کانادا با استفاده از مجوز اشتغال موقت می‌باشد.

داشتن اقامت دائم کانادا به چه معناست؟ هنگامی که ویزای مهاجرتی شما برای اقامت دائم در کانادا صادر شود، از بیشتر حقوق شهروندان کانادایی برخوردار شده و همچون آنان وظایف و تعهداتی را بر عهده خواهید داشت. همانطور که از نام آن پیداست، تا زمانی که به ازای هر 5 سال، 2 سال را در کانادا اقامت داشته باشید، می‌توانید برای مدت نامحدود وضعیت اقامت دائم خود را حفظ کنید. پس از 3 سال اقامت در کانادا، می‌توانید برای دریافت کارت شهروندی خود اقدام کنید. کانادا داشتن تابعیت دوگانه را به رسمیت می‌شناسد، بنابراین لازم نیست که پاسپورت فعلی خود را کنار بگذارید.

در واقع بین داشتن ویزای اقامت دائم و یا کارت شهروندی کانادا، تفاوت‌های بسیار جزئی وجود دارد. اولین مورد این است که به عنوان یک مقیم دائم، شاید اجازه نداشته باشید که در انتخابات شرکت کنید. دوم اینکه شهروند یک کشور بودن حقی است که نمی‌توان آن را از کسی سلب کرد؛ اما به عنوان یک مقیم دائم، احتمال دارد که در صورت ارتکاب یک جرم سنگین از کشور دیپورت شوید.

روش‌های اصلی مهاجرت به کانادا در 5 گروه طبقه بندی می‌شوند. این گروه‌ها عبارتند از

مهاجرت به عنوان نیروی کار ماهر در حوزه امور دولتی
نیروی کار ماهر برای مهاجرت به کبک
مهاجرت به واسطه برنامه‌ کاندیدهای استانی
مهاجرت به کمک حمایت مالی خانواده
درنهایت مهاجرت به عنوان یک فرد فعال در حوزه تجارت و بیزینس که تجربیاتش در سطح نیاز کانادا است.

هر دسته از مهاجران در یک گروه جای گرفته و مجموعه‌ای از الزامات به خصوص خود را دارا هستند. علاوه بر این موارد افراد می‌توانند تحت عنوان پناهنده یا به واسطه طرح نیروهای کار موقت خارجی نیز به کانادا بیایید. به کمک مواردی که در این مطلب آورده شده می‌توانید بسنجید که مهاجرت از طریق کدام روش برای شما متناسب‌تر است.

نیروی کار ماهر در حوزه امور دولتی و فدرال

الزامات مربوط به گروه نیروهای کار ماهر برای ارزیابی متقاضیانی است که به احتمال زیاد پس از مستقر شدن در کانادا، از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی قرار خواهند گرفت.

برای واجد شرایط بودن، متقاضیان باید یکی از موارد زیر را داشته باشند:

در 10 سال گذشته حداقل یک سال سابقه کار مستمر تمام وقت یا معادل آن را در یکی از 38 شغل واجد شرایط داشته باشند.
حداقل یک سال را به عنوان نیروی کار موقت خارجی یا دانشجوی بین المللی در کانادا زندگی کرده باشند.
از طرف یک کارفرمای کانادایی، واجد شرایط استخدام در یک موقعیت شغلی دائمی و تمام وقت باشند.

علاوه بر این‌ها، یک فرد برای آنکه بتواند به عنوان نیروی کار ماهر واجد شرایط مهاجرت شود، باید سه ویژگی دیگر نیز داشته باشد. اولین مورد داشتن حداقل میزان تجربه کاری است. یک نیروی کار ماهر باید سابقه حداقل یک سال کار مستمر تمام وقت (یا معادل با آن تجربه کار پاره وقت) داشته باشد. این تجربه کاری باید مهارت محور بوده و مستلزم نیروی کار مجرب باشد. همچنین باید در سیستم طبقه بندی مشاغل ملی (NOC) کانادا، در دسته مشاغل نیازمند سطح مهارت 0 یا A یا B جای بگیرند. این تجربه کاری باید در بازه زمانی 10 ساله، قبل از ارائه درخواست مهاجرت به دست آمده باشد.

دومین عامل تاثیرگذار در گروه مربوط به نیروهای کار ماهر، مربوط به منابع مالی می‌شود. این یک الزام واضح و قابل درک است، چرا که متقاضی باید بتواند نشان دهد که برای یک مدت 6 ماهه پس از ورود به کانادا، به منابع مالی کافی برای حمایت از خود و افراد تحت سرپرستی‌اش دسترسی دارد. اگر یک پیشنهاد شغلی تایید شده داشته باشد، از این قائده مستثنی خواهید شد.

سومین عامل حائز اهمیت در گروه مربوط به نیروهای کار ماهر، ارزیابی مبتنی بر امتیاز است. اداره شهروندی و مهاجرت کانادا (CIC) از یک سیستم امتیاز محور برای ارزیابی پتانسیل متقاضی برای استقرار در کانادا استفاده می‌کند. متقاضیان بر اساس شش فاکتور گزینشی گوناگون، امتیازدهی می‌شوند. برای اینکه یک فرد بتواند واجد شرایط مهاجرت به کانادا شود، باید در این ارزیابی 67 امتیاز کسب کند. با این حال، کسب امتیاز رضایت‌بخش در این ارزیابی، دریافت تأییدیه را تضمین نمی‌کند، زیرا ممکن است که افسران مهاجرت بر اساس ارزیابی‌های جایگزین، از اختیارات خود برای تأیید یا رد درخواست شما استفاده کنند.

مواردی که در ارزیابی‌ها لحاظ می‌شوند عبارتند از:

تحصیلات (حداکثر 25 امتیاز)

از 5 امتیاز برای گذراندن دوره دبیرستان تا 25 امتیاز برای گذراندن دوره کارشناسی ارشد یا دکتری.

این سیستم همچنین برای گواهینامه‌های تجاری یا برنامه‌های کارآموزی گذرانده شده نیز امتیازی قائل می‌شود.

مهارت های زبانی (حداکثر 24 امتیاز)

زبان‌های انگلیسی و فرانسوی هر دو به عنوان زبان رسمی کانادا مورد استفاده قرار می‌گیرند و بر اساس میزان تسلط بر یک یا هر دو این زبان‌ها امتیاز دریافت خواهید کرد.

داشتن مهارت گوش دادن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن در هر یک از زبان‌های رسمی دیگر نیز، مشمول امتیازات جداگانه‌ای خواهد شد.

تجربه (حداکثر 21 امتیاز)

اگر دارای تجربه قابل قبولی به مدت چهار سال یا بیشتر باشید، امتیاز کامل را دریافت خواهید کرد.

سن (حداکثر 10 امتیاز)

افرادی که بین سنین 21 تا 49 سال قرار دارند، امتیاز کامل را دریافت خواهند کرد.

پیشنهاد استخدام از پیش تعیین شده (حداکثر 10 امتیاز)

اگر از یک کارفرمای کانادایی یک پیشنهاد شغلی دائمی دریافت کرده باشید و یا با داشتن مجوز کار موقت از داخل کانادا برای یک موقعیت شغلی درخواست داده باشید، ممکن است برای داشتن این شرایط مربوط به استخدام شدن در یک شغل کانادایی، امتیاز دریافت کنید.

سازگاری (حداکثر 10 امتیاز)

این فاکتور عوامل متعددی را در رابطه با توانایی متقاضی برای انطباق با سبک زندگی کانادایی ارزیابی می‌کند و مواردی همچون داشتن تجربه قبلی کار یا تحصیل در کانادا و یا داشتن خانواده در کانادا در این بخش قرار می‌گیرد.

در مجموع این سه عامل، همراه با سایر الزامات مانند داشتن گواهینامه‌های امنیتی و معاینات پزشکی، بخش عمده‌ای از معیارهای لازم برای ورود به کانادا تحت عنوان نیروهای کار ماهر را تشکیل می‌دهند. با این حال، اگر قصد دارید که برای زندگی یا کار در مونترال یا سایر مناطق استان کبک درخواست دهید، باید معیارهای گزینشی استان کبک را در نظر بگیرید.

نیروی کار ماهر کبک

بر اساس توافق نامه صورت گرفته بین استان کبک و دولت کانادا، استان کبک برای گروه مهاجرتی مربوط به نیروهای کار ماهر از فرآیند گزینشی مختص خود پیروی می‌کند. اگر قصد دارید که پس از مهاجرت به کانادا در کبک زندگی کنید، به جای معیارهای اداره شهروندی و مهاجرت کانادا (CIC)، بر اساس معیارهای گزینشی استان کبک ارزیابی خواهید شد. فرآیند ارائه درخواست برای مهاجرت به کبک نیز از یک سیستم مبتنی بر امتیاز مشابه استفاده می‌کند، اما معیارهای مورد ارزیابی آن کمی متفاوت است.

مانند سیستم فدرال، کبک از یک سیستم مبتنی بر امتیاز برای ارزیابی مهاجران بالقوه استفاده می‌کند. برای واجد شرایط بودن و دریافت پذیرش از کبک، متقاضیان مجرد باید از 10 معیار ارزیابی موجود، حداقل 60 امتیاز کسب کنند. متقاضیانی که همراه با همسر یا شریک زندگی قانونی خود درخواست می‌دهند، باید حداقل 68 امتیاز کسب کنند.

مواردی که در ارزیابی‌های صورت گرفته برای مهاجرت به کبک به عنوان یک نیروی کار ماهر لحاظ می‌شوند عبارتند از:

آموزش (حداکثر 29 امتیاز):

به حوزه تحصیلات و آموزش‌های مرتبط با شغل، امتیازهای جداگانه تعلق می گیرد.

به داشتن تحصیلات در بیش از یک رشته تخصصی، امتیاز اضافی تعلق می‌گیرد.

پیشنهاد استخدام معتبر (حداکثر 10 امتیاز)

اگر یک پیشنهاد شغلی از سوی یک کارفرما در کبک داشته باشید، به شما امتیاز تعلق خواهد گرفت. علاوه بر آن اگر یک پیشنهاد شغلی خارج از منطقه مونترال را دریافت کرده باشید شامل امتیاز اضافه نیز خواهید شد.

تجربه (حداکثر 9 امتیاز)

اگر مطابق با سیستم طبقه بندی مشاغل ملی کانادا (NOC)، دارای تجربه قابل قبولی به مدت چهار سال یا بیشتر باشید، امتیاز کامل به شما اعطا خواهد شد.

سن (حداکثر 18 امتیاز)

افرادی که بین سنین 18 تا 35 سال قرار دارند، امتیاز کامل را دریافت خواهند کرد.

مهارت زبان (حداکثر 22 امتیاز)

زبان رسمی استان کبک فرانسوی است. معیارهای گزینشی کبک به جای تمرکز بر مهارت درک مطلب و نوشتار به مهارت‌‍‌های گفتاری و شفاهی اهمیت می‌دهند. به توانایی گفتگو و تعامل شفاهی شما به زبان فرانسوی حداکثر 16 امتیاز تعلق خواهد گرفت و اگر بتوانید به زبان انگلیسی نیز تعامل شفاهی برقرار کنید، مشمول 6 امتیاز اضافی می‌شوید.

داشتن اقامت و خانواده در کبک (حداکثر 9 امتیاز)

اگر مهاجر احتمالی، برای زندگی، کار یا تحصیل زمانی را در کبک گذرانده باشد و یا اعضای خانواده‌اش ساکن این استان بوده باشند، خیلی راحت‌تر می‌تواند وضعیت خودش را در کانادا تثبیت کند. برای هر یک از این موارد امتیاز جداگانه‌ای به فرد تعلق خواهد گرفت.

ویژگی‌های همسر (حداکثر 18 امتیاز)

اگر متقاضی قصد مهاجرت با همسر یا پارنتر قانونی خود را داشته باشد، ممکن است که به تحصیلات، مهارت‌ها، تجربه کاری، سن و زبان همسر نیز امتیازیاتی تعلق گیرد.

کودکان (حداکثر 8 امتیاز)

به هر کودک زیر 12 سال حداکثر 4 امتیاز و به هر کودک 13 تا 21 سال 2 امتیاز تعلق خواهد گرفت.

خودکفایی مالی (1 امتیاز)

در بدو ورود اگر بودجه کافی برای خودکفایی مالی را داشته باشید، 1 امتیاز به شما تعلق خواهد گرفت. با این حال، اگر این شرایط را نداشته باشید، به طور خودکار مشمول این بند نخواهید شد.

سازگاری (حداکثر 8 امتیاز)

این بخش مربوط به یک ارزیابی کلی از توانایی متقاضی برای انطباق با شرایط زندگی در کبک خواهد بود.

داشتن این شرایط منجر به صدور گواهی گزینش از سمت استان کبک می‌شود. گواهی تائید صلاحیت صادر شده توسط استان برای مهاجرت به کبک، توسط اداره شهروندی و مهاجرت کانادا (CIC) به رسمیت شناخته می‌شود. علاوه بر اینها متقاضی همچنان باید پروسه‌ی دریافت گواهی امنیتی و معاینه پزشکی را نیز طی کند.

برنامه کاندیدهای استانی

یکی از راه‌های تسریع روند مهاجرت به کانادا می‌تواند از طریق برنامه کاندیدهای استانی (PNP) باشد. برنامه کاندیدهای استانی (PNP) مشارکتی بین دولت کانادا و دولت‌های استانی برای انتخاب افرادی است که مایل به مهاجرت به کانادا و اقامت در یک استان به خصوص هستند. اکثر استان‌های کانادا توافق نامه‌هایی را برای مشارکت در این برنامه امضا کرده‌اند. مطابق با شرایط این قراردادها، استان‌ها می‌توانند متقاضیانی که تجربه کار در مشاغل پر تقاضا در کانادا را دارند و یا کسانی که می‌توانند کمک‌های مهمی را به استان مربوطه برسانند، کاندید دریافت این شرایط کنند.

برای مهاجرت به کانادا به واسطه طرح کاندیدهای استانی (PNP)، ابتدا فرد باید برای دریافت مدرک کاندیداهای استانی، به دولت استانی که مایل به سکونت در آن است، درخواست دهد. هر استان بر اساس نیازهای خاص خود، الزامات و شرایط گوناگونی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نیازهای هر استان، می‌توانید به این مطلب مراجعه کنید. پس از دریافت مدرک کاندیداهای استانی، فرد باید برای دریافت ویزای اقامت دائم کانادا اقدام کند. کاندیداهای استانی که برای دریافت اقامت دائم درخواست می‌دهند، در اولویت پردازش قرار خواهند گرفت.

در حال حاضر استان‌های زیر در طرح نامزدهای استانی مشارکت دارند:

آلبرتا
بریتیش کلمبیا
منیتوبا
نیوبرانزویک
نیوفاندلند و لابرادور
نوا اسکوشیا
انتاریو
جزیره پرنس ادوارد
ساسکاچوان
یوکان

کاندیداهای استانی بر اساس شش معیار مربوط به نیرو‌های کار ماهر در حوزه امور دولتی و فدرال ارزیابی نمی‌شوند.

دریافت حمایت مالی از طرف خانواده

طرح دریافت حمایت از خانواده به شهروندان کانادایی یا مقیمان دائمی که حداقل 18 سال سن دارند، اجازه می‌دهد تا از اعضای نزدیک خانواده خود که مایل به مهاجرت به کانادا هستند، حمایت مالی کنند. برای حمایت مالی از یکی از اقوامی که به واسطه این حمایت خانوادگی قصد مهاجرت به کانادا را دارد، یک شهروند یا مقیم دائم کانادا باید قراردادی را امضا کند و در آن تعهد دهد که در مدت سه تا ده سال پس از ورود اعضای خانواده‌ای که مایل به مهاجرت هستند، از آنها حمایت مالی خواهند کرد. مدت زمان قرارداد، به سن عضو خانواده تحت حمایت و نوع رابطه خویشاوندی بستگی دارد. برای ارائه درخواست مهاجرتِ تحت حمایت مالی خانواده، خویشاوند تحت حمایت باید قراردادی را امضا کند و قول دهد که تمام تلاش خود را برای رسیدن به خودکفایی مالی انجام خواهد داد.

برای واجد شرایط بودن برای حمایت از یکی از بستگان، یک شهروند یا مقیم دائم کانادا باید نشان دهد که در صورت لزوم، توانایی مالی تامین نیازهای ضروری بستگان تحت حمایت را خواهد داشت. به عنوان یک قاعده کلی، برای حمایت مالی، اسپانسر باید از نظر فیزیکی نیز در کانادا اقامت داشته باشد. برای شهروندان کانادایی که مایل به حمایت از همسر، شریک زندگی مشترک یا فرزندان خود هستند، در صورتی که اسپانسر بتواند ثابت کند که تا زمانی که خویشاوند تحت حمایت در کانادا فرود می‌آید، قصد اقامت در کانادا را دارد، استثنائاتی نیز قائل خواهند شد.

اعضای خانوادهای که واجد شرایط حمایت مالی می‌شوند عبارتند از:

همسر یا شریک زندگی قانونی
پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ.
فرزندان وابسته (باید کمتر از 22 سال سن داشته باشند و یا اینکه به دلیل ناتوانی و یا دانشجوی تمام وقت بودن، به حمایت مالی قابل توجهی نیاز داشته باشند).
برادر، خواهر، خواهرزاده یا برادرزاده یتیم زیر 18 سال و مجردی که قصد دارید آنها را به فرزندی قبول کنید.
اگر هیچ یک از اعضای خانواده ذکر شده در بالا را ندارید، یکی از بستگان در هر سن و شرایطی واجد شرایط خواهد شد.

با توجه به توافقی که استان کبک با دولت کانادا در زمینه مهاجرت دارد، خودش به صورت مستقل در تعیین صلاحیت متقاضیان ساکن کبکی که قصد اسپانسری و حمایت دارند، عمل خواهد کرد. با این حال، زمانی می‌توانند اعلام نظر کنند که اداره شهروندی و مهاجرت کانادا (CIC) ارزیابی اولیه خود از درخواست حمایت مالی را انجام داده باشد.

مهاجرت تجاری

برنامه مهاجرت تجاری برای جذب افرادی طراحی شده که می‌توانند از طریق سرمایه گذاری و مهارت‌های مدیریتی خود به توسعه اقتصادی کانادا کمک کنند. افرادی که از این طریق قصد ارائه درخواست برای مهاجرت به کانادا را دارند، منابع مالی چشمگیری را در دسترس دارند که می‌تواند منجر به تقویت اقتصاد کانادا و ایجاد مشاغل بیشتر شود. افرادی که دارایی درآمد خالص نسبتاً بالایی بوده و یا در حوزه‌های تجاری باتجربه هستند، می‌توانند تحت یکی از سه دسته بندی در نظر گرفته شده برای مهاجرت تجاری، درخواست خود را ارائه دهند. هر یک از این دسته‌بندی‌ها نقش متفاوتی در اقتصاد کانادا داشته و الزامات خاص خود را دارا خواهند بود.

طرح سرمایه گذاران مهاجر: این طرح به دنبال جذب افرادی است که در حوزه‌های تجاری با تجربه بوده و مایل به سرمایه گذاری قابل توجه در اقتصاد کانادا هستند. دارایی خالص متقاضیان این طرح باید رقمی معادل 800000 دلار کانادا باشد و افراد باید بتوانند ثابت کنند که این ثروت به طور قانونی به دست آمده است. علاوه بر این، سرمایه گذاران مهاجر باید در ابتدا رقمی بالغ بر 400000 دلار کانادا را در کشور سرمایه گذاری کنند و دولت کانادا در پایان پنجمین سال اقامتشان، این مبلغ را بدون هیچ سودی به آنها برمی‌گرداند. برای واجد شرایط شدن به عنوان یک سرمایه گذار مهاجر، متقاضی باید یک بیزینس یا تجارت قابل تائید توسط مقامات مهاجرتی کانادا را مدیریت کرده باشد. متقاضیانی که قصد مهاجرت به کبک را دارند، می‌توانند تحت برنامه سرمایه‌گذاری مشابهی که توسط آن استان در نظر گرفته شده، واجد شرایط شوند.

طرح کارآفرینان: طرح کارآفرینی برای مهاجران تجاری طراحی شده است که قصد دارند با عملکردشان نقشی در اقتصاد کانادا ایفا کنند. ارزش دارایی خالص مورد نیاز برای استفاده از طرح کارآفرینی کمتر از سرمایه گذاران مهاجر است (300000 دلار کانادا به جای 800000 دلار کانادا). متقاضیان این طرح مهاجرتی تجاری باید متعهد به مدیریت و یا در اختیار داشتن حداقل یک سوم از یک تجارت و بیزینس کانادایی باشند و طی سه سال پس از ورودشان به کانادا باید به ایجاد موقعیت‌های شغلی جدید و یا حفظ کسب و کارهای قدیمی، کمک کنند. متقاضیانی که مقصدشان استان کبک است، می‌توانند تحت یک برنامه کارآفرینی مشابه که توسط آن استان در نظر گرفته شده، واجد شرایط شوند.

طرح افراد خوداشتغال: طرح افراد خوداشتغال برای افرادی در نظر گرفته شده که می‌توانند باتجارب و مهارت‌های خود در حوزه تجارت، فرهنگ، ورزش یا کشاورزی، از طریق خود اشتغالی و درآمد حاصل از آن از خود و افراد تحت سرپرستی خود حمایت کنند. برای ارائه این درخواست، فرد باید بتواند تجارب، ارزش خالص دارایی و یا توانایی‌های هنری مرتبط با معیارهایی که به واسطه آن قصد مهاجرت دارد را به نمایش بگذارد. متقاضیانی که مقصدشان استان کبک است، می‌توانند تحت یک برنامه خوداشتغالی که توسط آن استان در نظر گرفته شده، واجد شرایط شوند.

تجربه کانادایی

طرح مربوط به داشتن تجربه کانادایی به طور خاص به نیروهای کار موقت خارجی و دانشجویان بین‌المللی که مایل به اقامت دائم در کانادا هستند، ارائه خواهد شد. این افراد به واسطه تحصیل در کانادا و یا داشتن تجربه کاری در کانادا، قبلاً جایگاه خود را در جامعه کانادا پیدا کرده ‌و شبکه‌های مهمی را در جوامع و مشاغل خود به وجود آورده‌اند.

الزامات مربوط به طرح تجربه کانادایی بر پایه یک مدل قبولی یا شکست بنا شده است. برای دو گروه متفاوت متقاضیان، حداقل الزامات جداگانه‌ای در نظر گرفته شده است:

فارغ التحصیلان بین المللی با تجربه کاری کانادایی

متقاضیان باید:

پس از دوران متوسطه، یک برنامه تحصیلی حداقل دو ساله را با موفقیت در یک موسسه آموزشی کانادایی به پایان رسانده باشند.
حداقل یک سال تجربه کار حرفه‌ای یا فنی را ظرف 24 ماه پس از تاریخ ارائه درخواستشان، به دست آورده باشند.
بسته به سطح نیاز شغلشان، به مهارت‌های زبانی سطح متوسط یا پایه دسترسی داشته باشند.

نیروهای کار موقت خارجی

متقاضیان باید:

حداقل دو سال تجربه کار حرفه‌ای یا فنی را ظرف 36 ماه پس از تاریخ ارائه درخواستشان، به دست آورده باشند.
بسته به سطح نیاز شغلشان، به مهارت‌های زبانی سطح متوسط یا پایه دسترسی داشته باشند.

متقاضیانی که حداقل الزامات را برآورده کرده و همچنان با مجوز کار پس از فارغ التحصیلی یا مجوز کار موقت در کانادا اقامت دارند، می توانند از داخل کشور کانادا درخواستشان را اعلام دارند. برای افرادی که دیگر در کانادا اقامت ندارند، ارائه درخواست باید ظرف یک سال پس از ترک شغل خود در کانادا صورت گیرد.

پناهندگی

کانادا به‌عنوان یک رهبر جهانی و پشتیبان مسائل مربوط به حقوق بشر، خود را مسئول می‌داند تا پناهندگانی که در کشور ملیت یا محل اقامت خود با خطر، آزار و اذیت و نقض حقوق بشر مواجه هستند، را در کشور خود میزبانی کند. هر ساله سیستم پناهندگی کانادا از این طریق از هزاران نفر حمایت و محافظت می‌کند. پناهندگان می‌توانند از طریق کمک‌های دولتی یا به صورت خصوصی و توسط افراد یا سازمان‌ها مستقر در کانادا، حمایت شوند.

این طرح از دو بخش اصلی تشکیل شده:

طرح اسکان پناهندگان و بشردوستان: هدف این برنامه، پناهندگانی هستند که در حال حاضر خارج از کانادا بوده و به دنبال اسکان مجدد می‌باشند. اداره شهروندی و مهاجرت کانادا (CIC)، پناهندگانی که به دنبال اسکان مجدد هستند را انتخاب کرده و مشخص می‌کند که آیا فرد پناهنده در حال حاضر می‌تواند در جایی که در آن قرار دارد باقی بماند یا به کشور تابعیت خود بازگردد یا خیر. این انتخاب آنها تا حد زیادی به توصیه‌های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد بستگی داشته و علاوه بر آن نیازمند غربالگری امنیتی و پزشکی نیز می‌باشد.
پناهندگی در کانادا: این طرح از افرادی که در حال حاضر در کانادا هستند و از بازگشت به کشور خود می ترسند حمایت و محافظت می‌کند. اداره مهاجرت و پناهندگی کانادا پرونده‌های مربوط به این حوزه را ارزیابی خواهد کرد.

برنامه نیروی کار موقت خارجی

افرادی که مایل به اشتغال در کانادا هستند، می‌توانند برای دریافت مجوز اشتغال موقت، از طریق برنامه نیروهای کار موقت خارجی درخواست خود را ارائه دهند. به عنوان یک قاعده کلی، صدور این مجوزهای اشتغال، مستلزم داشتن یک پیشنهاد شغلی معتبر از سمت یک کارفرمای کانادایی می‌باشد، با این حال استثناهایی نیز وجود دارد. در بیشتر موارد، تمدید مجوز اشتغال از داخل کانادا امکان پذیر خواهد بود، اما برخی از مجوزهای اشتغال نیز دارای محدودیت حداکثری زمان اقامت هستند.

در بسیاری از موارد، صدور مجوزهای اشتغال مستلزم آن است که کارفرما از طریق منابع انسانی و سازمان توسعه اجتماعی کانادا وضعیت بازار اشتغال را مورد سنجش قرار دهد؛ این اقدام می‌تواند تأیید کند که صدور این مجوز اشتغال بر وضعیت نیروهای کار کانادایی تأثیر منفی نخواهد گذاشت. چندین استثنا نیز برای این قانون وجود دارد.

همسران و شریک‌های زندگی قانونی افرادی که دارای مجوز اشتغال کانادا هستند، می‌توانند همراه با فرد دارنده مجوز اشتغال به کانادا بیایند. در بسیاری از موارد، همسران این افراد واجد شرایط درخواست صدور مجوز اشتغال آزاد هستند، چراکه این مجوز به دارنده آن اجازه می‌دهد تا برای هر کارفرمایی در کانادا کار کند.